‘ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΚΑΤΣΑΝΕ’ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Piano Comics

Το τραγούδι και το παρακάτω κείμενο είναι από το ‘Μουσικό Ανθολόγιο’ Α΄- ΣΤ΄ δημοτικού, βιβλίο δασκάλου.

‘Πάνω στην κούνια κάτσανε’ είναι ένα τραγούδι από την Λέσβο που συνδέεται με το αρχαίο έθιμο της κούνιας. Στην νεότερη Ελλάδα, το έθιμο πραγματοποιούνταν Κυριακή, Δευτέρα ή Τρίτη του Πάσχα, του Αγίου Γεωργίου αλλά και Πρωτομαγιά, ανάλογα την περιοχή. Η κούνια είναι δρώμενο με κατεξοχήν αναστάσιμο χαρακτήρα. Αναπαριστά την ανάσταση της ζωής και της φύσης, συμβολίζοντάς την με το ανασήκωμα της κούνιας ψηλά. 

Η διαδικασία του δρώμενου είχε ως εξής: έβγαινε ο κόσμος στις εξοχές και κρέμαγαν κούνιες σε μεγάλα κλαδιά ή μέσα στο χωριό σε ψηλά δέντρα. Στην κούνια κάθονταν συνήθως μόνο κοπέλες, ενώ τα αγόρια τις κουνούσαν. Η κούνια είχε και χαρακτήρα ”παντρολογήματος”, αφού εκεί συναντιώνταν οι νέοι με τις κοπέλες και δινόταν η ευκαιρία να εκφραστούν κρυφά αισθήματα, μέσα από τα κατάλληλα τραγούδια και παινέματα. Τραγούδια της κούνιας συναντάμε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. 

Οι στίχοι:

Πάνω στην κούνια κάτσανε, τσίκι τσίκι τσέλα, τσίκι τσίκι τσο

Τέσσερα μαύρα μάτια, ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ (x2)

Τέσσερα φρύδια σαν σπαθιά, τσίκι τσίκι τσέλα, τσίκι τσίκι τσο

Και δυο κορμιά ρηγάτα, ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ (x2)

Σίδερο είναι το σκοινί, τσίκι τσίκι τσέλα, τσίκι τσίκι τσο

Καρυδένιο το σανίδι, ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ (x2)

Και τα κορίτσια που κουνώ, τσίκι τσίκι τσέλα, τσίκι τσίκι τσο

Είναι καθάριο ασήμι, ρομ πομ πομ, καλέ ρομ πομ πομ (x2)

Οι νότες για αρχάριους στο πιάνο ή τον δάσκαλο μουσικής: